Πυξίδα (ή στάμνος) με κάλυμμα, τυπικό δείγμα των αγγείων τύπου Φικελλούρων, που ονομάζονται έτσι επειδή βρέθηκαν για πρώτη φορά σε αρχαϊκά νεκροταφεία στη θέση Φικέλλουρα, κοντά στην Κάμιρο της Ρόδου. Ωστόσο, αναλύσεις πηλού και ανασκαφικά ευρήματα τοποθετούν τον τόπο προέλευσής τους στη Μίλητο. Η πυξίδα έχει κωνικό σώμα, μικρές κυλινδρικές λαβές, κοντό λαιμό και χαμηλό κωνικό κάλυμμα. Τόσο το σχήμα της όσο και οι λαβές της μιμούνται πρότυπα της μεταλλοτεχνίας. Όλη η ανοιχτόχρωμη επιφάνειά της καλύπτεται με γραπτή διακόσμηση καστανού χρώματος σε ζώνες. Την κύρια ζώνη του ώμου κοσμούν πέρδικες, το αγαπημένο θέμα των αγγείων τύπου Φικελλούρων. Αποδίδονται όλες με τον ίδιο τρόπο, να κινούνται προς τα δεξιά, με εξαίρεση την κεντρική, που γυρίζει προς τα πίσω, κάνοντας τη σκηνή πιο ζωντανή. Το λαιμό κοσμεί πλοχμός, την κοιλιά δύο ζώνες με ημισελήνους και τη ζώνη της βάσης άνθη λωτού. Στο κάλυμμα του αγγείου υπάρχει γλωσσωτό κόσμημα και μικρότερες ζώνες με γεωμετρικά μοτίβα.
550 - 530 π.Χ. Τόπος Εύρεσης: Κρεμαστή Ρόδου, Θέση Μάρμαρο (τάφος 10)
Αρχαιολογικό Μουσείο Ρόδου
Πυξίδα με παράσταση οικιακών δραστηριοτήτων,580 - 555 π.Χ.
Αρχαιολογικό Μουσείο Κορίνθου
Η μελανόμορφη αυτή πυξίδα αποτελεί μαρτυρία των δραστηριοτήτων που συντελούνταν σε ένα κορινθιακό σπίτι.Η αφήγησή ξεκινά με την παρουσίαση της κυρίας που παίζει με το παιδί της. Από πίσω, μια δούλη τής περιποιείται τα μαλλιά, ενώ μια άλλη μεταφέρει τα απαραίτητα σύνεργα για τον καλλωπισμό της. Πιο δίπλα, ο άνδρας βρίσκεται στον ανδρώνα και συμμετέχει στο συμπόσιο. Οι δούλοι αντλούν κρασί από έναν μεγάλο κρατήρα και προσφέρουν εδέσματα στους συμποσιαστές. Άλλες εργασίες, όπως το πλύσιμο, το μαγείρεμα και το ψήσιμο, πραγματοποιούνται από δούλους σε άλλους χώρους του σπιτιού.
Η μάγισσα Κίρκη ενώ προσπαθεί να πείσει τον Οδυσσέα να πιει το μαγικό της ποτό.
Οι γνώσεις για τα φάρμακα (κυρίως φαρμακευτικά φυτά, αλλά και ζωικά και ορυκτά προϊόντα) στην αρχαία Ελλάδα ξεκινούν από τα βάθη των αιώνων, διατηρούνται στο πλαίσιο της λαϊκής ιατρικής και αργότερα ενσωματώνονται, διαμορφώνονται και αποκτούν θεωρητικές βάσεις με την «επιστημονική ιατρική», κυρίως από την εποχή των ιπποκρατικών κειμένων. Κεντρική σημασία για τη συστηματοποίηση και διάδοση αυτών των γνώσεων και αντιλήψεων έχουν τα έργα του Διοσκουρίδη και του Γαληνού. Σύμφωνα με τις επιστημονικές αντιλήψεις της εποχής, τα φάρμακα δρουν θεραπευτικά αποκαθιστώντας την «ισορροπία» των χυμών και των ποιοτήτων, καθώς και μέσω των πολυποίκιλων «δυνάμεών» τους. Τα φάρμακα χρησιμοποιούνταν θεραπευτικά παράλληλα με τη δίαιτα (ρύθμιση του τρόπου ζωής), η οποία, τουλάχιστον στο πλαίσιο της ιπποκρατικής ιατρικής, αποτελούσε το κύριο μέσο θεραπείας και πρόληψης. Οι θεραπευτικές αυτές αντιλήψεις επηρέασαν σημαντικά την ιατρική της Δύσης μέχρι και τους νεότερους χρόνους.
Το Ηραίο του Άργους
Ο αστρονομικός προσανατολισμός και η χρονολόγησή του
Το Ηραίο του Άργους βρίσκεται σε ένα λόφο στα νοτιοδυτικά του όρους Εύβοια στο δρόμο που συνδέει τις Μυκήνες με τη σύγχρονη πόλη του Άργους.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στον ευρύτερο χώρο του ιερού έχουν αποκαλύψει ποικιλία ευρημάτων των ελλαδικών χρόνων αλλά και νεολιθικά, κυρίως θολωτούς και θαλαμοειδείς τάφους. Από τα ευρήματα αυτά προκύπτει ότι ο χώρος του Ηραίου ήταν σε χρήση πολύ πριν αυτό κατασκευαστεί. Πιθανολογείται ότι στην ίδια θέση προϋπήρχε μυκηναϊκή ακρόπολη ή και ανάκτορο. Ο πρώτος ναός της Ήρας κτίστηκε περίπου το 680 π.Χ.
Μετά την καταστροφή της Πρόσυμνας από τους Αργείους τον 6ο αιώνα π.Χ., το Ηραίο περιήλθε στην κυριαρχία του Άργους και αποτέλεσε το κέντρο λατρείας της θεάς Ήρας στον ελλαδικό χώρο.
Ο προσανατολισμός του Ηραίου του Άργους αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας παλαιότερα. Ο Άγγλος αρχιτέκτονας Francis Penrose (1817-1903), στα τέλη του 19ου αιώνα, μελέτησε τον προσανατολισμό τόσο του παλαιού ναού (του 7ου αιώνα π.Χ.) όσο και του νεότερου.
Προσδιόρισε ως πιθανή ημερομηνία θεμελίωσης του παλαιού ναού την 24η Οκτωβρίου 1830 π.Χ., την οποία συνδέει με την ανατολή του Αντάρη (α Scorpii), ή τον Φεβρουάριο του 1300 π.Χ., αν συνδέεται με τη δύση του α της Παρθένου-Στάχυς.
Παράλληλα προσδιόρισε τον προσανατολισμό του ναού ίσο με 107°50′.
Για τον νεότερο ναό ο Penrose υπολόγισε τον προσανατολισμό του ίσο με 105°59′ και προσδιόρισε ως ημέρα θεμελίωσης την 21η Φεβρουαρίου του 425 π.Χ. (σημ. 2). Στην εργασία αυτή παρουσιάζεται ο προσδιορισμός του αστρονομικού προσανατολισμού και η χρονολόγηση του νεότερου ναού, με την εφαρμογή μιας καινοτόμου αστρογεωδαιτικής μεθοδολογίας και τη χρήση σύγχρονων γεωδαιτικών οργάνων μέτρησης ακριβείας.
Σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη στο Περού αποκαλύπτει νέα τελετουργικά ταφής των νεκρών.
Σχεδόν 200 ανθρώπινοι σπόνδυλοι βρέθηκαν ραμμένοι με κλωστές σε στύλους καλαμιών, αποκαλύπτοντας έναν μοναδικό τρόπο αντιμετώπισης των νεκρών που δεν έχει τεκμηριωθεί ποτέ στο παρελθόν στην περιοχή, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Οι περισσότερες εντοπίστηκαν σε μεγάλους τάφους ιθαγενών, γνωστούς ως «chullpas», οι οποίοι χρονολογούνται εκατοντάδες χρόνια πριν από την εποχή που οι ευρωπαίοι αποικιστές ήταν παρόντες στη χώρα της Νότιας Αμερικής.
Οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι, σχεδόν κάθε στύλος κατασκευάστηκε από τα λείψανα ενός και μόνο ατόμου.
Φαίνεται ότι οι ενήλικες και οι ανήλικοι στην κοινότητα των ιθαγενών ήταν αυτοί που επιλέχθηκαν για αυτή τη μοναδική πρακτική.
Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι δημιουργήθηκαν μεταξύ του 1450 και του 1650, όταν η εποχή των Ίνκας έδυε και ο ευρωπαϊκός αποικισμός έγινε ευρέως διαδεδομένος και κυρίαρχος στην περιοχή.
Η ανάλυση των ευρημάτων υποδηλώνει ότι μπορεί να είχαν δημιουργηθεί για να αποκαταστήσουν τη βλάβη που προκλήθηκε στους νεκρούς από τη λεηλασία, σύμφωνα με τη μελέτη. Η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα που διεξήχθη από την ερευνητική ομάδα δείχνει ότι η συρραφή των σπονδύλων στους στύλους των καλαμιών έγινε μετά την αρχική ταφή των σορών.
Ψηφιδωτό ηλικίας 1600 ετών με Έλληνες βασιλιάδες και ήρωες της Τροίας βρέθηκε στη Συρία
Το ψηφιδωτό ανακαλύφθηκε στην πόλη Αλ Ραστάν η οποία είναι χτισμένη στην τοποθεσία όπου βρισκόταν κάποτε η ελληνιστική πόλη Αρέθουσα.
Το ψηφιδωτό, που ανάγεται στον 4ο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται ένα «από τα πιο σπάνια» και «πιο πλήρη» που έχουν βρεθεί ποτέ στη χώρα
Φινλανδία: Επιστήμονες αποκάλυψαν τα «μυστικά» ενός τάφου παιδιού από τη Λίθινη Εποχή
Ο τάφος ενός μικρού παιδιού, που έζησε πριν από 8.000 χρόνια, ο οποίος εντοπίστηκε στην ανατολική Φινλανδία, δίνει μια σπάνια εικόνα για το πώς αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι της Λίθινης Εποχής τους νεκρούς τους.
Ο τάφος Majoonsuo ανακαλύφθηκε το 1992, σε δάσος και η υπηρεσία πολιτιστικής κληρονομιάς της Φινλανδίας άρχισε την ανασκαφή το 2018, καθώς υπήρχε ανησυχία πως το σημείο ταφής απειλούνταν από τη διάβρωση και την κυκλοφορία των οχημάτων.
Αν και στον τάφο εντοπίστηκαν ελάχιστα ευρήματα, το γύρω χώμα αποκάλυψε τα μυστικά του, στη μικροσκοπική ανάλυση που έκαναν επιστήμονες, μια έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο στο περιοδικό PLOS One.
Οι κοινωνίες της Λίθινης Εποχής της Φινλανδίας έθαβαν τους νεκρούς τους σε λάκκους στο έδαφος. Ωστόσο, το έδαφος είναι τόσο όξινο στη χώρα, που ελάχιστα διασώζονται έπειτα από την παρέλευση χιλιάδων χρόνων, κάτι που σημαίνει ότι τα ίχνη αρχαιολογικών στοιχείων είναι εξαιρετικά σπάνια.
Στον τάφο βρέθηκαν τα δόντια ενoς παιδιού, όπως και θραύσματα από φτερά πουλιών, ίνες φυτών και τρίχες ζώου, δίνοντας στους αρχαιολόγους μια εικόνα για τις ταφικές πρακτικές της εποχής.
Οι ερευνητές κατέληξαν ότι τα δόντια ανήκαν σε παιδί ηλικίας από 3 έως 10 ετών. Οι δύο αιχμές βελών, κατασκευασμένα από χαλαζία και άλλα δύο αντικείμενα από το ίδιο υλικό που εντοπίστηκαν θεωρείται ότι ήταν ταφικά κτερίσματα.
Περίπου 24 μικροσκοπικά θραύσματα φτερών βρέθηκαν, από τα οποία τα επτά συνδέθηκαν με υδρόβιο πτηνό. Αποτελούν τα παλιότερα θραύσματα φτερών που έχουν εντοπιστεί ποτέ στη Φινλανδία. Είναι πιθανό το νεκρό παιδί να τοποθετήθηκε πάνω σε ένα κρεβάτι από φτερά ή να τυλίχθηκε με ένδυμα από πούπουλα.
Ένα φτερό γερακιού επίσης βρέθηκε στον τάφο και εκτιμάται πως αποτελούσε τμήμα του βέλους ή ότι χρησιμοποιήθηκε ως διακοσμητικό στα ρούχα του παιδιού.
Τρίχες που εντοπίστηκαν στα πόδια του παιδιού ανήκαν είτε σε σκύλο είτε σε λύκο. Είναι πιθανό ένα τέτοιο ζώο να θάφτηκε στα πόδια του νεκρού παιδιού ή το παιδί να φορούσε παπούτσια φτιαγμένα από γούνα σκύλου ή λύκου.
Με πολύ μεράκι αλλά και υπομονή συνεχίζουμε την προσπάθεια μας .Αθόρυβα …σιγά σιγά με πολύ υπομονή αλλά και διάθεση προχωράμε
Στόχος μας παραμένει να αρθρογραφούν οι πολίτες σε αθρα με θέματα πολιτισμού που επιλέξουν
Το όνομα και επώνυμο αλλά η ευπρέπεια των άρθρων είναι απαραίτητα .Η διεύθυνση μας για επιστολές Άρθρα είναι zantedanias@gmail.com
Όπως έχουμε από την αρχή της προσπάθεια μας αναφέρει θα αναρτώνται μετά από έγκριση μας
Σας ευχαριστούμε από καρδιας
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους ο οποίος φέρει και την ευθύνη των γραφομένων και δε συμπίπτουν κατ’ ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας
https://www.youtube.com/channel/UC0wk2ge3sheyTkgpAkeBang
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.